انواع برآمدگی قوطی‌های کنسرو
یکی از علائم ظاهری در برخی از فساد‌های کنسروها، بروز پدیده‌ی بادکردگی است. عوامل فساد در کنسرو‌های غذایی ، بیشتر به دو دسته فساد شیمیایی و فساد بیولوژیک تقسیم می‌شود.
در فساد شیمیایی ، میکروب‌ها و موجودات زنده نقشی در فساد ندارند که مهمترین این نوع فساد، فساد هیدروژنی است؛ ولی در فساد بیولوژیک ، بیشترین نقش را میکروب‌ها ایفا می‌کنند.
بروز بادکردگی، نشان دهنده تجمع گاز در قوطی کنسرو است. ایجاد گاز در قوطی کنسرو غالباً در اثر فعالیت‌های میکروارگانیسم هایی است که در اثر نقص در فرآیند حرارتی در قوطی باقی مانده‌اند.
چنانچه بادکردگی قوطی به این دلیل باشد ، در دمای انبارداری بالا،در مدت زمان کم (2 تا 14 روز) خود را نشان داده و گسترش پیدا می‌کند اما اگر دمای انبارداری پایین باشد ممکن است حتی تا چند ماه خود را نشان ندهد.
میکروارگانیسم‌هایی که در اثر عدم فرایند حرارتی کافی ظاهر می‌شوند، اسپورزای مقاوم به حرارت هستند اما گاهی فساد کنسروها، بدلیل نشت آب سرد کننده‌ی آلوده به درون قوطی کنسرو بوده است
یعنی فرایند حرارتی به صورت کامل و درست صورت گرفته و فساد کنسرو بعد از فرایند حرارتی بوده، که میکروارگانیسم‌های این نوع فساد، غیر اسپورزا و غیر مقاوم به حرارت هستند یا اینکه مخلوطی از میکروارگانیسم‌های مقاوم و غیرمقاوم به حرارت هستند.
فهرست مطالب
حالات بادکردگی در قوطی‌های کنسرو
1- فلیپر (Flipper):
در این حالت اگر به قوطی ضربه‌ای وارد شود قوطی باد می‌کند اما به فشار به قسمت باد کرده دوباره به حالت عادی خود برمی‌گردد.
2- حالت فنری (Springer):
در این حالت یک طرف قوطی باد کرده و با فشار دادن سمت باد کرده‌ی آن ، آن سمت به داخل رفته و سمت دیگر قوطی بیرون می‌زند؛ در این حالت منشاء میکروبی نداشته چون تولید گاز نداریم.
3- تورم نرم (Soft swell):
در این حالت قوطی از هر‌دو طرف برآمده است و با فشار برآمدگی به داخل می‌رود. در این نوع تولید گاز و فساد بیشتر است.
4- تورم سخت (Hard swell):
در این نوع تورم هر‌دو طرف قوطی برآمده است اما با فشار تغییری نمی‌کند و به داخل نمی‌رود.در این برآمدگی نیز تولید گاز و فساد بیشتر است.