عفونت های قارچی در سگ ها
صاحبین حیوانات خانگی وقتی صحبت از عفونت می شود به یاد باکتری ها و ویروس ها می افتند. اما گاهی اوقات وقتی صحبت از عفونت می شود باید به یاد قارچ ها نیز افتاد. عفونت های قارچی همچون عفونت های باکتریایی و ویروسی معمول نیستند اما مشکلات جدی بوجود می آورند. سگ ها می توانند از دیگر حیوانات، فضای بیرون و یا رشد قارچ هایی که در بدن آنها از قبل وجود داشته به عفونت های قارچی مبتلا شوند. هرحیوان خانگی درمعرض خطر ابتلا به عفونتهای قارچی قرار دارد و تشخیص درست بیماری قبل از انجام درمان می تواند مفید باشد. برای آشنایی بیشتر با عفونتهای قارچی در نژاد سگ ها لطفا به مطالعه مقاله زیر بپردازید.
عفونت های قارچی پوست در سگ ها
اگر سگتان بیشتر از معمول بدن خود را می خاراند، به راحتی نمی توان گفت که مشکل آلرژی، نیش حشره، عفونت یا چیز دیگری است. خارش بیش از حد نگران کننده است به خصوص اگر سگ تان لکه های خالی شده از مو و ملتهب روی پوست خود دارد.
دکتر جان داجانگ، دامپزشک کلینیک حیوانات نیوتن در ماساچوست می گوید یکی از علائم ابتلا به کک وجود مدفوع سیاه رنگ کک بر روی پوست و موی سگ است. اگرخود کک یا مدفوع آن را دیدید، سریعا به دکتر دامپزشک مراجعه کنید و از خود درمانی و مراجعه به گوگل برای یافتن راه حل جدا خودداری کنید. بعد از انجام یک معاینه کامل، دامپزشک شما برای علاوه بر درمان کک، برای شناسایی عفونت های قارچی نیز تست های خاصی را انجام می دهد و اگر لازم باشد درمان هر دو مسئله را شروع می کند.
دو نوع عفونت قارچی مرسوم که پوست سگ ها را درگیر می کند و نحوه برخورد با آن در ذیل شرح داده شده است.
کرم های گرد در سگ ها
این نوع کرم ها باعث ابتلا به عفونت قارچی در حیوانات خانگی می شوند. این نوع عفونت پوست، مو و ناخن های سگها را درگیر می کند. علائم مرتبط با این عفونت ریزش مو، خارش، پوسته پوسته شدن پوست ، بدشکلی یا شکننده بودن ناخن ها است. طبق گفته دکتر اندرو روزنبرگ، دامپزشک کلینیک پوست حیوانات در نیوجرسی می گوید، اگرچه عفونت های قارچی باید سریعا معالجه شوند اما عفونت قارچی براثر این نوع کرمها باید خیلی سریعتر از بقیه موارد برطرف شوند زیرا این نوع عفونت سریعا به تمام حیوانات خانگی دیگر و انسانها سرایت می کند.
به منظور تشخیص کرم های گرد، دامپزشک کشت قارچی از مو یا سلولهای پوستی را انجام می دهد و یا با بررسی نمونه در زیر میکروسکوپ به تسریع روند تشخیص کمک می کند. براساس شدت عفونت، این نوع کرم ها را می توان از طریق غوطه ور شدن در آب یا داروهای خوراکی از بین برد. جاروکشیدن و ضدعفونی نمودن خانه به کاهش گسترش این نوع عفونت در میان حیوانات خانگی و انسانها کمک می کند.
عفونت های مخمری در سگ ها
رشد بیش از حد مخمر بر روی بدن سگ به عفونت مخمری منجر شده و پوست، پنجه ها وگوش حیوان را درگیر می کند. این نوع عفونت برای سگ ها بسیار ناراحت کننده است. عفونت های مخمری نسبت به آلرژی یا دیگر عواملی که توانایی پوست را برای مقابله با مخمرهایی که همیشه در سطح پوست وجود دارند مختل می کنند جز عوامل ثانویه محسوب می شوند.
دکتر روزنبرگ می گوید: اگر من مشکوک به وجود عفونت قارچی در یک سگ شوم، یک نمونه از پوست را در زیر میکروسکوپ بررسی می کنم. بر روی لام آزمایشگاه، مخمر شبیه یک بادام زمینی بنفش به نظر می رسد.
روند معالجات در این نوع عفونت شامل ضدعفونی نمودن پوست سگ و پماد های ضد قارچ است. داروهای خوراکی نیز در موارد وخیم ترتجویز می شوند. برعکس کرم های گرد، عفونت های مخمری به دیگر حیوانات یا انسانها سرایت نمی کنند. به منظور جلوگیری از عود مجدد عفونت مخمری، باید دستورالعمل ها طبق دستور دامپزشک رعایت شوند.
اگر حیوان شما دائما در حال خارش بدن خود است به دامپزشک مراجعه نمایید. در نظر داشته باشید همه مشکلات پوستی حیوان ممکن است تنها با یک بار مراجعه به دامپزشک قابل حل نباشد. روزنبرگ می گوید: گاهی اوقات برای دانستن علت اصلی خارش پوست حیوان باید بارها به دامپزشک متخصص پوست مراجعه کنید.
عفونت قارچی سیستمیک در سگ ها
عفونت های قارچی بر روی سطح بدن قابل تحمل نیستند چه برسد به عفونتهای سیستمیک که خون و ساختارهای داخلی بدنی را درگیر می کنند و عواقب جدی تر را به دنبال دارند. در ذیل برخی انواع عفونت های قارچی سیستمیک در سگ ها ونحوه برخورد با آنها شرح داده شده است:
بلاستومیوزیس (Blastomycosis) در سگ ها
بلاستومیوزیس بیشتر در میان سگ هایی دیده می شوند که در مناطق مرطوب زندگی می کنند. رطوبت خاک این مناطق به رشد بیشتر این نوع قارچ کمک می کنند. دکتر جنیفر کوتز، دامپزشک و نویسنده فرهنگ لغات دامپزشکی ” Vet-Speak Deciphered for the Non-Veterinarian” می گوید: سگ هایی که بیشتر داخل گل و لجن هستند بیشتر درگیر این نوع عفونت می شوند. سگ ها با تنفس، اسپور این قارچها را وارد شش های خود می کنند و بدین صورت، قارچ به تمام بدن سرایت می کنند.
براساس نظر کوتز، علائم معمول این نوع عفونت شامل اشتهای کم، کاهش وزن، سرفه، به سختی تنفس کردن، لنگیدن، مشکلات چشمی، ضایعه پوستی (اطراف ناخن انگشت پا)، گره های لنفاوی بزرگ و تب هستند. اگر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می توان با یک داروی ضد قارچ سیستمیک مشکل را برطرف نمود.
کریپتوکوکوزیس (Cryptococcosis) در سگ ها
در حالیکه که گربه ها بیشتر درگیر قارچ های کریپتوکوکوسیس هستند. به گفته دکتر کوتز، سگ ها بیشتر درگیر فرم حادتری از این نوع عفونت قارچی می شوند. قارچها بیشتر در خاک دیده می شوند به خصوص خاک مناطقی که در آن کبوتر و دیگر پرندگان زندگی می کنند. همچون قارچ بلاستومیوزیس، سگ ها اسپور قارچ کریپتوکوکوزیس را وارد شش های خویش می کنند و دچار عفونت شش ها می شوند. سپس این عفونت به همه قسمتهای بدن منتشر می شود و علائمی چون بی حالی، سرفه، مشکلات بینی و چشم یا ضایعات پوستی، تشنج و دیگر مشکلات عصبی را به همراه خواهد داشت. کوتز بر این باورست که معالجه قارچ های کریپتوکوکوزیس به سختی انجام می شود. داروهای ضد قارچ خوراکی را باید به مدت یک سال یا بیشتر ادامه داد تا سگ به طور کامل بهبود یابد. البته، متاسفانه بعضی سگ ها تسلیم بیماری می شوند.
کوکسیدیوزیس (Coccidioidomycosis) در سگ ها
دکتر کارول هیلهاوس، دامپزشک پانهاندل، تگزاس می گوید: با تنفس گرد وخاک حاوی اسپور کوکسیدیا، سگ ها می توانند به عفونت قارچ کوکسیدیا (تب دره) مبتلا شوند. این نوع قارچ در مناطق بیابانی و کم آب با خاک ماسه ای به خوبی رشد می کند. بادهای شدید، گرد و خاک، زلزله، ساخت و ساز و حتی برداشت محصول باعث پخش شدن اسپور قارچ در هوا و گسترش به مناطق دیگر می گردد.
هیل هاوس می گوید: با تنفس این نوع قارچ و درگیری، قارچ باعث سرفه های مزمن می شود. در بقیه موارد، به خصوص اگر سیستم ایمنی بدن سگ ضعیف باشد، سگ دچار عفونت شدید دستگاه تنفس می شود و یا قارچ ها به بقیه قسمتهای بدن همچون استخوان ها و چشم ها سرایت می کنند. این نوع عفونت اغلب به راحتی قابل تشخیص نبوده و باید از طریق رادیوگرافی، تست خون و تست سلولی بیماری سگ ها تشخیص داده شود. از طریق داروهای خوراکی روند معالجه این نوع قارچ طولانی مدت بوده اما اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می توان جلوی پیشرفت بیماری را گرفت.
هیستوپلاسموزیس (Histoplasmosis) در سگ ها
یکی دیگر از انواع قارچ هایی که در خاک وجود دارد هیستوپلاسما نام دارد که بیشتر در اقلیم متوسط رشد و نمو می نماید. این قارچ ها بیشتر در خاک های سرشار از نیتروژن همچون خاک حاوی فضولات پرندگان بیشتر به چشم می خورد و از طریق تنفس حیوان داخل شش های او می شود. سگهای مبتلا دارای علائمی چون کاهش وزن، تب، سرفه، تورم چشم ها، تهوع و اسهال می باشند. اغلب، ترکیبی از تست خون و ادرار و رادیوگرافی برای انجام تشخیص مورد نیاز هستند. گاهی اوقات، نمونه برداری نیز ضروری است. روند معالجات شامل داروی خوراکی ضد قارچ به مدت طولانی می باشد اما همیشه دسترسی محدود به خاک آلوده به فضولات پرندگان بهترین راه پیشگیری است.
آسپیرژیلوسیس (Aspergillosis) در سگ ها
عفونت قارچ های آسپیرژیلوس معمولا مجرای تنفسی سگها را درگیر می کند. آسپیرژیلوس اغلب محل سکونت سگ ها را در هرنقطه ای از کشور تحت تاثیر قرار می دهد زیرا قارچ ها در بیشتر خاک های مرطوب به چشم می خورند. معمولا روند معالجات شامل بیهوش نمودن حیوان و تزریق داروی مایع ضد قارچ داخل مسیر بینی حیوان است. بیشتر سگها در صورت انجام معالجات به طور صحیح درمان می شوند اما در برخی موارد مرحله دوم معالجه نیز ضروری است.
جلوگیری از سرایت عفونت قارچی در سگ ها
عفونت قارچی در سگها شامل درجه خیلی کم یعنی ناراحتی حیوان و بیماری کشنده می باشد. جلوگیری از این نوع عفونت اغلب امکان پذیر نیست اما برای پیشگیری برخی اقدامات را می توان انجام داد. اگر در منطقه ای زندگی کنید که پر از قارچ و عفونت است می توانید دسترسی به محیط آلوده بیرون را برای سگ خود محدودتر کنید. حیوانات خانگی دارای کرم گرد باید ایزوله شوند تا بیماری به انسان ها و حیوانات دیگر منتقل نشود. درنهایت، سعی کنید هر مشکلی که ریسک در معرض قرار گرفتن در برابر عفونت قارچی را زیاد می کند کنترل نمایید و کوچکترین مشکل پوستی و تنفسی سگ خود را با دامپزشک تان مطرح نمایید.
نوشته: دکتر رینا گوبل
ترجمه: دکتر محمودرضا اعتضادی
بیشتر بخوانید: