طرز تهیه ترشی بادمجان و تمبرهندی
ترشی بادمجان و تمبرهندی
اگر بادمجان خور باشید، حتما تا به حال ترشی بادمجان را که شکمش با سیر و سرکه پر شده، امتحان کرده‌اید اما این بار پیشنهاد دیگری برایتان داریم؛
طرز تهیه ترشی بادمجان و تمبرهندی :
هشت قاشق سبزی معطر را ساطوری کرده و یک بوته کوچک سیر را پوست کنده، رنده کنید. حالا یک عدد فلفل تند را ریز خرد کنید و این مواد را با هم مخلوط کنید.
سپس حدود ۳۰۰ گرم بادمجان ریز را شسته، پوست‌کنده و خرد کنید. یک بسته تمبر هندی ۱۵۰ گرمی را با دو لیوان آب و یک قاشق غذاخوری نمک مخلوط کرده و از صافی رد کنید تا هسته‌های آن جدا شود. سبزی و فلفل خردشده، موسیر رنده شده، بادمجان خردشده و موسیر خشک را لا به لای ظرف ترشی ریخته و روی آن را با آب تمبر هندی و دو لیوان سرکه پر کنید.
ترشی بادمجان و تمبرهندی
در ترشی را بسته و ۳ تا ۴ هفته در دمای اتاق نگه دارید تا ترشی «بادمجان و تمبرهندی » آماده شود. برخلاف معمول که بادمجان در همه ترشی‌ها با پوست مصرف می‌شود، اما به توصیه متخصص تغذیه، بهتر است بادمجان پوستش به‌طور کامل گرفته شود یا اصلا به جای آن از میادین میوه و تره بار بادمجان‌های سفید تهیه کنید، چون در پوست سیاه بادمجان ماده‌ای به نام سولانین موجود است و این ماده برای افراد مبتلا به تالاسمی مینور، کم‌خونی همولیتیک یا کسانی که مشکل کلیوی داشته باشند و میزان فیلتراسیون کلیه‌های‌شان کاهش یافته باشد، مضر است.
البته بادمجان حاوی هیستامین هم هست و برخی افراد در واکنش به این ماده کهیر می‌زنند، پس مصرف ترشی‌های حاوی بادمجان باید با دقت بیشتری صورت گیرد.
درضمن بادمجان طبعی سرد و خشک دارد و ترشی آن هم بالطبع سرد و خشک تر از سایر ترشی‌هاست و به همین خاطر است که معمولا ترشی بادمجان همراه سیر زیاد و ادویه‌ها و سبزی‌های تند تهیه می‌شود. اما با این حال افرادی که طبع سرد و خشک دارند، باید در استفاده از این ترشی‌ها تعادل را رعایت کنند.
بیشتر بدانید از خواص تمبر هندی
مهم ترین مواد شناخته شده موجود در تمبرهندی ترکیبات اسیدی از جمله اسید سیتریک، مالیک و تارتاریک و مواد معدنی نظیر پتاسیم و کمی پکتین است. در پوست درخت تمبرهندی نیز مقداری تانن وجود دارد و سرشاخه های جوان و سبز این درخت دارای مقادیر زیادی ویتامین های گروه B است.”
این متخصص در ادامه می افزاید: “از قدیم معتقد بودند که تمبرهندی مثل یک ملین و مسهل عمل می کند اما تحقیقات سال های اخیر اثرات دیگری را برای آن به اثبات رسانده اند از جمله این که خاصیت ضد درد، ضد باکتریایی و ضد ویروسی داشته و برای از بین بردن انگل ها و کرم های بدن توصیه می شود.
علاوه بر تمامی خواص یاد شده، این میوه یک اشتها‌آور بوده و منبعی از آنتی اکسیدان ها نیز به حساب می آید. ایشان در ادامه اضافه می کند که خوردنش به همراه غذا به هضم آن کمک می کند. به علاوه مصرفش برای کاهش تهوع کمک کننده بوده بنابراین اضافه کردن آن به غذا به خصوص در وعده غذایی افرادی که مشکل گوارشی دارند، توصیه می شود.”