طرز تهیه مهیاوه
مهیاوه که مهیابه، ماهیاوه، مهیوه، مهوه، موه، هم به آن میگویند، غذای مخصوص مردم جنوب ایران است گویا کلمه مهوه و مهیاوه، در اصل از دوکلمه ماهی و آوه، مرکب بوده و آوه به معنی آب است.
فهرست مطالب
رنگ و طعم مهیاوه
مهیاوه یک نوع غذای آبکی تیره رنگ و شور و تند است که آن را از یک نوع ماهی ریز به نام موتو، متو یا حشینه (مومغ، ساردین) درست میکنند و با نان یا همراه غذاهای دیگر به مصرف می رسانند و بسیار مقوی و اشتها آور است.
دستور تهیه مهیاوه
- از پودر ماهی: ماهیهای مذکور را در روی شن و ماسه کنار دریا خشک میکنند و اگر بخواهند از پودر آن استفاده کنند، پس از اینکه خوب خشک شد ماهیها را کاملاٌ کوبیده و بعد، الک میکنند.
- سپس شن و ماسه را از آن جدا میسازند و بعد پودر ماهی را با زرد چوبه، فلفل، راز (دانه باریک و سیاه رنگ)، گشنیز و خردل مخلوط ساخته، دوباره میکوبند و در آب و نمک میریزند و در شیشه یا خمره مخصوص ریخته و درش را میبندند و بعد ظرف را به مدت ۲۰تا ۳۰ روز در آفتاب قرار میدهند.
- مایعی که به این ترتیب فراهم میشود، نسبتاٌ روان و با بوی زننده میباشد. مهیاوه را روی نان مالیده میخورند، بعضی مهیاوه را به همراه برنج مصرف میکنند.
- از ماهی: برای تهیه مهیاوه از ماهی، در ابتدا مقداری ماهی خشک موتو یا حشینه را شسته و سر آن را جدا کرده و در حلب یا خمره میاندازند و در حدود دو کیلو نمک به آن میافزایند و در آفتاب میگذارند.
- هر روز با چوب مخصوصی، آن را بهم میزنند و به وسیله آبکش صاف کرده آب آن را در ظرفی دیگر جدا ساخته و تفاله آن را به دور میریزند.
- سپس مقداری خردل بو داده و پوست نارنج کوبیده را روی مایع میریزند.
- سپس همه را داخل خمره کرده در آن را بسته مجدداٌ در آفتاب میگذارند و چند روز صبر میکنند و بعد به سراغ آن میروند.
- سوراخ یا سوراغ: در بندرعباس مخلوط ماهی مومغ (حشینه) و آب نمک و گل سرخ و پوست نارنج را برای اینکه خوشبو و شود در حلب میریزند و ان را سوراخ یا سوراغ مینامند پس از آماده شدن آن آب سوراغ را برداشته و روی نان میمالند و به اصطلاح خودشان. نان سوراغ روغنی میخورند.