راهنمای شکم‌گردی در تانزانیا
غذاهای تانزانیا ظاهر خیلی جذابی ندارند؛ منظورمان این است که مثل غذاهای اروپایی ترگل ورگل نیستند و برای طراحی یا Design آن‌ها وقت زیادی صرف نشده اما در عوض خوشمزه و مقوی‌اند.
فهرست مطالب
در تانزانیا انتظار چه جور غذاهایی را باید داشته باشیم؟
تانزانیایی‌ها گوشت را مثل خدا می‌پرستند و معتقدند همه چیز از آن نشات می‌گیرد: قدرت، عشق، سلامتی و ثروت. تمام تلاش‌شان را می‌کنند که در بیشتر وعده‌های غذایی گوشت بخورند و آن‌هایی که فقیرند حبوباتی مثل لوبیا را جایگزین می‌کنند. آرد ذرت، برنج، پلو، نان، شیر نارگیل و میوه از اصلی‌‌ترین موادی است که برای تهیه‌ی غذاهای تانزانیایی استفاده می‌شود.
مردم تانزانیایی برای صبحانه، نان، چاپاتی (یک نوع نان دیگر) و قهوه می‌خورند. البته باید به Uji هم اشاره کنیم که پوره‌ی ارزن و ذرت است و طعم شیرینی دارد.
ناهار یا شام که از راه می‌رسد، پای ugali (اوگالی) وسط می‌آید: خوردنی خمیری و پرطرفدار تانزانیایی از ذرت و ارزن که با دست خورده می‌شود. کلا تانزانیایی‌ها عادت دارند با دست برای غذا بخورند، به نظر من این عادت از هندی‌ها گرفته شده شاید هم در گذشته به خاطر نبود قاشق یا چنگال، تانزانیایی‌ها انگشتان دست را جایگزین کردند. به جز اوگالی، برنج، گوشت بره، بز، گوسفند، ماهی و مرغ هم در رژیم غذایی‌شان هست.
به کدام کافه‌ها و رستوران‌های تانزانیا سر بزنم؟
◊ رستوران Karafuu 305 دارالسلام
از رستوران‌های محبوب و معروف شهر دارالسلام، Karafuu 305 است. این رستوران در خیابان آرام و ساکت Kinondoni قرار گرفته که صاحبش گاسپر طوری آن را اداره می‌کند تا آب در دل مشتریان تکان نخورد. دکوراسیون و مبلمان این رستوران قدیمی است و آشپزخانه بدون هیچ دیوار کاملی دیده می‌شود. گاسپر از نقاشی هنرمندان محلی برای تزئین دیوارها استفاده کرده که از قضا فروشی هم هستند. در حقیقت با این کار کمکی هم به هنر محلی دارالسلام می‌کند.
با این‌که غذاهای بین‌المللی در 305 karafuu سرو می‌شوند اما طعم غذای تانزانیایی را هم دارند.استیک، شاه‌میگوی کاری و فیله‌‌ی ماهی سالمون از غذاهای پیشنهادی ما در این رستوران هستند. کارافو به جز دوشنبه‌ها، سایر روزهای هفته از ساعت 6 بعدازظهر تا نیمه شب باز است.
کارافو 305 نزدیک منطقه‌ی ساحلی دارالسلام است؛ جایی که از آنجا می‌شود با کشتی به زنگبار رفت.
◊ رستوران The Bay Leaf آروشا
در خیابان آرام، ساکت و سرسبز آروشا و در امتداد ساحل هتل-رستوران The Bay Leaf را پیدا می‌کنید. اینجا 2 تا منو دارد: غذاهای هندی و غذاهای تانزانیایی. گوشت گوسفند کلیمانجارویی با ماش و کلم، جوجه، میگوی کبابی با مارچوبه و سیر از غذاهای پرطرفدار این رستوران است. در آخر شاید بد نباشد برای اقامت به هتل Bay Leaf هم فکر کنید.
کیک و نان این رستوران توسط خودِ سرآشپز اینجا پخته می‌شود.
◊ رستوران Archipelago زنگبار
آرکیپلاگو به خاطر قرارگیری در امتداد ساحل و سرو غذاهای خوشمزه، شلوغ‌ترین رستوران زنگبار است. سرآشپز اینجا مسعود سلیم است که در جزیره به دنیا آمده و بزرگ شده است. برای همین به خوبی می‌داند که چطور غذاهای محلی جزیره را سرو کند. غذاهای این رستوران در عین سادگی و سنتی بودن با چاشنی خلاقیت آماده و تزئین می‌شوند، مثلا چای تند (Spiced tea) و شمشیرماهی با ادویه‌ی کاری که در آرکیپلاگو پیدا می‌شود.
ماهی‌های آرکیپلاگو به خاطر طعم خوب‌شان پرطرفدارند، هرچند که ظاهر سرو ساده‌ای دارند.
رستوران آرکیپلاگو زنگبار یک فضای سرپوشیده و ایوانی رو به ساحل دارد.
◊ رستوران Mercury زنگبار
آن‌هایی که عاشق موسیقی راک یا گروه مشهور Queen هستند، مطمئنا از نشستن و غذا خوردن در رستوران معروف مرکوری زنگبار لذت می‌برند. اسم اینجا به افتخار فردی مرکوری انتخاب شده تا نام و یادش را زنده نگه دارد. در مدتی که غذا حاضر می‌شود، می‌توانید با پوسترها و عکس‌های فردی یا خواندن بیوگرافی‌اش که در منو نوشته شده، خودتان را سرگرم کنید. البته دیدن ساحل زنگبار هم می‌تواند راه دیگری برای سرگرم شدن باشد.
غذاهای دریایی رستوران مرکوری خیلی تازه‌اند و چندتا از آن‌ها از بقیه معروف‌ترند مثل ماهی بخارپز یا گریل شده با سبزیجات تازه. به جز غذاهای این رستوران باید از موقعیت خوبش بگوییم که به شهر سنگی زنگبار (Stone Town) نزدیک است.
از آن رستوران‌های Fancy یا لوکس نیست اما پرانرژی و دنج است.
کمتر رستورانی پیدا می‌شود که با پنکه فضا را خنک می‌کند!
◊ رستوران Tea House زنگبار
می‌رویم سراغ رستوران چایخانه یا Tea House زنگبار که کلی هواخواه و طرفدار دارد. فقط کافیست عکس تراس آن را ببینید تا وسوسه شوید برای یک‌بار هم که شده در اینجا غذا بخورید. رستوران چایخانه (Tea House Restaurant) زنگبار درست مثل الماسی پنهان در بخش قدیمی جزیره یا Stone Town قرار گرفته. برای رسیدن به این رستوران باید به خیابان Hurmuzi بروید و دنبال پلاک 236 بگردید.
به جز بالکن این رستوران باید از کوسن‌های رنگارنگ و میزهای کوچکش هم بگوییم که محیط کاملا سنتی را بوجود آورده. tripadvisor براساس نظر مشتریان، رستوران Tea House را از بهترین رستوران‌های زنگبار معرفی می‌کند.
پیشنهاد می‌کنیم هنگام غروب آفتاب به اینجا بروید تا از منظره لذت ببرید.
بالکن رستوران tea house با کوسن‌های رنگی رنگی و سنتی
هرچه سفارش دهید در یک سینی گرد قدیمی برای‌تان آورده می‌شود.
◊ کافی‌شاپ پازل زنگبار
کافی شاپ Puzzle بدون شک بهترین قهوه‌ی زنگبار را سرو می‌کند. اینجا کافه‌ای دوست داشتنی و کوچک در کوچه‌ی Suicide شهر سنگی (Stone town) است. پرسنل پازل نهایت سعی‌شان را می‌کنند که مشتریان راضی باشند، حتی به آن‌ها در پیدا کردن جاهای دیدنی زنگبار هم کمک می‌کنند. کار جالبی که صاحب اینجا انجام می‌دهد این است که به افراد اجازه می‌دهد همه‌ی قهوه‌ها را بو کنند تا از میان آن‌ها یکی را برای Roast انتخاب کنند. به نظر ما که تجربه‌ی هیجان‌انگیز و متفاوتی است. کدام کافه در این روزها از این کارها می‌کند؟
همه‌ی قهوه‌های خوشمزه در این پیشخوان به ظاهر ساده درست می‌شوند.
آدرس کافه‌ها و رستوران‌های تانزانیا
در نقشه‌ی زیر جای کافه‌ها و رستوران‌هایی که معرفی کرده‌ایم، آورده‌ایم. کافیست که روی هرکدام از آیکون‌ها کلیک کنید تا اطلاعات و عکس‌های مرتبط با هر کافه یا رستوران را ببینید.
غذاهای خیابانی تانزانیا را کجا بخوریم؟
قبل از این‌که برویم سراغ معرفی غذاهای خیابانی تانزانیا، باید به این نکته اشاره کنیم که در بین شهرهای تانزانیا، زنگبار بهترین شهر برای شکم‌گردی است. دکه‌های غذافروشی خیابان‌های اینجا طرفداران بیشتری نسبت به رستوران‌ها دارند. تنوع غذایی بالا و قیمت‌ها ارزان است و مهم‌تر از همه تمام مراحل درست کردن غذا را می‌بینید. پس نباید نگران کثیفی یا مریضی باشد. حتی میوه‌فروش‌هایی که با چرخ دستی امرار معاش می‌کنند، در کنار خیابان، برای مشتری میوه را پوست می‌کنند.
خود تانزانیایی‌ها از دست راست برای غذا خوردن استفاده می‌کنند و قاشق یا چنگال برای‌شان بی‌معنا است. البته همیشه کاسه‌ای آب کنار ظرف غذا می‌گذارند تا دست‌شان را بشویند. به نظر بد نیست شما هم این روش را امتحان کنید.
چاپاتی (chapatti)
شکم‌گردی تانزانیا را با معروف‌ترین نان محلی این کشور شروع می‌کنیم. این نان محلی در اصل از هند آمده؛ آن زمانی که هندی‌ها به دنبال گسترش کسب و کار یا تجارت دریایی به سواحل دارالسلام و زنگبار به تانزانیا آمدند. chapatti یک جورهایی شبیه نان لواش است با این تفاوت که بعد از پخت، کاملا دو لایه می‌شود. آرد، آب و نمک تنها موادی است که برای تهیه‌ی چاپاتی استفاده می‌شود و برای تهیه‌ی آن خبری از جوش شیرین یا خمیر ترش نیست.
چاپاتی در جشن‌های مردم تانزانیا هم پخته می‌شود.
فرقی ندارد صبح باشد یا ظهر یا شب، چاپاتی را می‌شود هر ساعت از روز نوش جان کرد. چای، سوپ، قهوه، خورش یا سبزیجات بخارپز بهترین ترکیب را با چاپاتی دارند.
برای پیدا کردن چاپاتی در خیابان‌های زنگبار به سختی نمی‌افتید.
گوشت کبابی
خیابان nyama choma زنگبار مخصوص گوشت‌خوارها یا meat-lovers است؛ ساعت‌ها می‌شود در این خیابان راه رفت و خسته نشد. غذافروش‌های این خیابان از گوشت تازه‌ی مرغ، ماهی و بز استفاده می‌کنند و با تکنیک آرام‌پزی گوشت‌ها را گریل یا رُست می‌کنند. همین تکنیک باعث شده تا گوشت‌های کبابی اینجا معروف باشد.
البته غذاهای دریایی مثل لابستر و میگو هم جای مخصوص خودشان را در nyama choma دارند.
پیتزا زنگباری
زنگباری‌ها پیتزای مخصوص خودشان را دارند. حدود 30 جای مختلف در خود زنگبار و جزیره‌های اطراف مثل Pemba پیتزای زنگباری می‌فروشند.
30 سال پیش آشپز خلاقی به اسم حاجی حمیصی به مومباسا (شهری ساحلی در کنیا) سفر کرد و با دیدن نان چاپاتی کنیایی، ایده‌ای به ذهنش رسید. او تصمیم گرفت با ترکیب چاپاتی، پیراشکی mkate wa nyama نایروبی و پنکیک muabbaq عربی پیتزای زنگباری را درست کند. اما ترکیب این غذاها با هم، پیتزای زنگبار را خاص نکرده بلکه سس مخصوصش است که به آن سبک منحصر به فردی بخشیده. حدود قیمت پیتزا زنگبار از 4 هزار شیلینگ شروع می‌شود و به 15 هزار شیلینگ هم می‌رسد.
به نظر حاج حمیصی از خاگینه‌ی خودمان هم ایده گرفته!
Mr. Nutella از پیتزافروش‌های معروف زنگبار است.
موز سرخ‌شده
در تانزانیا گونه‌های مختلف موز پرورش داده می‌شوند، برای همین است که خیلی‌ها از غذاهای این کشور موز دارند. معروف‌ترین‌شان موز سرخ شده است که محلی‌ها با اسم Ndizi kaanga می‌شناسند.
ظاهرش چندان جذاب نیست، اما می‌گویند طعمش اعتیادآور است.
خود زنگباری‌ها معتقدند سفیدپوست‌ها نمی‌تواند موز پخته یا سرخ‌شده بخورند، اما من به آن‌ها ثابت کردم که این کار شدنی‌ست.